5782 Aslan

Aslan is een prachtige galgo die door zijn jagerseigenaar is verlaten toen hij niet meer nuttig was. Hij heeft een afgesneden neus, we weten niet of dit door een verwonding is gekomen toen hij bij de jager was of dat het een geboorteafwijking is, maar het beïnvloedt zijn gezondheid of ademhaling niet op enige manier. Echter, Aslan is een galgo die veel zorg nodig heeft vanwege de trauma's die hij nog uit zijn verleden heeft. Hij is enorm bang, een hond die niet kan begrijpen dat niemand hem ooit nog pijn zal doen, hij duikt altijd in elkaar wanneer vreemden naar hem toe komen en vlucht naar een hoek, en hoewel hij zich met de zorg van het asiel veel relaxter voelt, goed loopt aan de lijn en dergelijke, is hij nog steeds niet gelukkig. We zouden kunnen zeggen dat Aslan's karakter puur verdriet en angst is, en we weten dat het asiel een te stressvolle ruimte is voor honden zoals hij, die alleen een rustig thuis nodig hebben waar ze vanaf nul kunnen leren en voor het eerst in hun leven gelukkig kunnen worden. Met andere honden is hij zeer nobel, heel rustig, onderdanig en volgzaam; we hebben hem nog niet eens één keer zien spelen. Het is een prachtige galgo voor ervaren families die weten hoe ze hem met liefde en geduld moeten behandelen totdat hij leert om mensen te vertrouwen en van het leven te genieten. Het is beter om hem met een evenwichtige andere hond te hebben die hem helpt leren.

Aslan weegt 21,5kg en is 63cm

gebitstatus: tandheelkundige reiniging aanbevolen maar niet dringend

De shelter doet vanaf het moment dat de hond bij hen komt hun uiterste best om te zorgen dat de hond alle zorg krijgt die nodig is om te herstellen. Vanwege het feit dat de honden altijd gesteriliseerd/ gecastreerd worden en vanwege de kosten die de shelter simpelweg niet kan dragen is er niet altijd de keuze om de gebitten te herstellen. Twee operaties achter elkaar is voor windhonden zeer risicovol. De honden zijn hier op het moment dat ze in de shelter zijn ook fysiek en mentaal vaak te zwak voor.
De shelter is open en eerlijk over de staat van de gebitten, dit is heel fijn. Wanneer de shelter vermoed dat het dier pijn heeft wordt er vanzelfsprekend ingegrepen.

Even wat achtergrond over de tanden/ gebit van rescuehonden. Vrijwel allemaal hebben geleefd onder erbarmelijke omstandigheden zonder (vers) voedsel en drinken.
Zij zitten vaak aan kettingen waar zij op bijten om te kunnen ontsnappen. Daar doen zij in ieder geval een poging toe.
Zij leven ook vaak op straat waar zij ook maar eten wat ze kunnen vinden. Gebitten zijn dus zeer geregeld in niet goede staat hetgeen logisch is. Voor de shelter zijn er helaas bij de honden andere prioriteiten die eerst behandeld dienen te worden. Wonden, tumoren, breuken en aanwezige mentale grote angsten. Men hoeft niet te kiezen voor een hond waarbij staat dat het gebit gerenoveerd moet worden, dit is een keuze. Bij selectie van het adoptiegezin zal ons team uitvragen hoe zij erin staan dat dit behandeld dient te worden.